cimbri

Tönle Bintarn in cimbro (53)

Il romanzo di Mario Rigoni Stern nella traduzione di Andrea Nicolussi. Stampa a cura del Servizio per la Promozione delle minoranze linguistiche locali della Provincia



’Z iz gebest rispundrante zorne un hokante bodaz håm gehöart dar hunt un di öm boda soin pasart untar di vestadar. Iz o hatt gehöart di öm böakn un in hunt pèlln un izzese schiar gedjukht zuar in vestar asó bahemme, ke dar djendarmo boda iz gest drå nåzovorsanen iz gestånt offe pinn maul, ’z Tönle hatt gètt an hokar azpe da tüan di schavar, un dar gåntz schaf izzese augehaltet, spèrrante abe in bege in soldàn.

’Z izta nemear niamat gest guat zo macha mövarn di öm un in hunt, asó an lestn håmsaz gemucht lazzan gian zo legase voråna vür in schaf; azpe a khuneg, hèrta gehüatet von soldàn, iz gånt durch di statt un alle håmen någeschauget, bintsche ziviln un kartza vil soldàn.

Asó soinsa gånt sin in Gardolo; sèmm håmsen vortgenump vor hèrta soine vichar un håmen lai gelatt an zettel pittnan stempl. Iz, ’z Tönle, håmsaz gesotzt au afte aisanpån, boda iz gånt zuar in Prènnar, un håmz gevüart a Katzenau boda sa soin gebest ingespèrrt mearare ziviln.

Da sèll iz gest da traüregarste zait von soin lem; vorgånnt dar zorn von earstn tang izzen hintargestånt a sötta trauregez sachan boden iz gånt umme ’z hèrtz her, bodaz hatt gemacht soin znicht pitt alln. Alle håmz ågeschauget malamentar, di armen laüt vo Rovrait un vodar Valsugåna, boda soin gest ingespèrrt pitt imen, gelaich azpi iz, o.

Habante gåntz khumman tabakk mear iz nètt gest guat zo volga in regln boda hatt geschafft dar komandånt von lagar, von Richer. Un darzuar hattz gèzzt biane, ombromm, balzda iz gelånk, hattz auzgetaust ’z tòkkle sbartzez proat, gekhocht malamentar, pittnan snupf tabakk vor di pipa; un di supp vodar tschoi hattzesen gètt, hintarnå ena zo lazzase seng, in an tschuvittle boden hatt gedenkht vil soi khlumma nevoda.

’Z hebat geböllt persin auztausan vor an snupf tabakk in schümma rolodjo o, un an abas hattzen gehaltet a guata’n ur afte hånt, ma an lestn hattz auzgemacht zo haltanen; kartza vil sachandar håmen gedenkht di sèlln rödela, di raze, di süstla, di börtar geschribet; ’z hettaten parirt zo vorliara allz daz sèll boz iz gest in lem. Asó hattz gepizzt umme di pipa her pinn sbartzan zenn, ke ’z hattze squase dartschèkket.

Di zait, ena nicht zo maga tüan, iz vorgånnt laise azpi nia un hatten parirt zo dareltra zen vert mearar. In bintsche månat izzen gest khennt ’z har gåntz baiz un di fitzan von mustatz soin gest khennt tiaf azpi sluavan nidargebèscht von reng; di hent o soinen gest khennt magar un håm gehatt vorlort alla di sterche. (53. / continua)









Scuola & Ricerca



In primo piano