Umman von sèlln morgas håmsaz geschikht iz un a drai åndre an dar statzion zo vazza abe khabaz vor di khuchl von lagar. ’Z izta gånt gearn ombromm, tüanante eppaz, di zait izzen vorgånnt bahemmegar. Da håm gearbatet urn un urn, djukhanten ummaz pinn åndar di groazan khabaz; da håmse gevazzt afte karettn gezoget vo ross magar un voll pitt piang, hintargelatt von soldàn. Ma, balda dar lest vagù o iz gest drumauz z’soina geleart un di djendarme soinen getrunkht a bira in patze, ’z Tönle hatt detzidart zo giana nå soine bege. Ena in an bort hattzen ågelekk in rokh, ’z hatt gemacht fenta zo soacha in an tschump un dena vort… auz pa bisan imbombirt pitt bazzar.

Vor a par urn iz gånt süachante z’stiana lugart in balt, dena iz gånt sealig. Aftnan bege tortemitt in èkhar hattz getrofft an armen pua, boda hatt gevüart an karett gezoget von an altn ross. ’Z Tönle hatten zuargeredet un dena iz augesotzt affon karett un pittnåndar håmsa gemacht an schümman tòkko bege. Balsa soin gerift in haus, boda dar arm pua hatt gelebet pitt soinar muatar, håmsen gevorst az stea sèmm pitt imenåndarn zo helvanen, est boda alle di månnen soin gest in kriage. ’Z Tönle iz gestånt pitt imenåndarn a par tang, dena hattz bidar gevånk in bege. ’Z hatt auzgemacht zo giana nå in flüzz sin zöbrest un dena gian nidarbart. ’Z iz nètt gest da earst bòtta bosez hatt getånt. Est però di djar in di schinkh soin gest vil un izta gest ’z kriage un hatt gemucht stian au pinn oarn azzaz nètt darbissan.

’Z iz gånt stianante bait von stattn un von groazan lentar; a tiabas a bòtta izzese augehaltet zo macha a par an èrbatle in di höff auz alumma in halbepèrge. Niamat hatt pensart letzez vo imen; vor alle iz gebest lai an altar båndrar boda hatt geredet bintsche un hatt gesüacht zo ziaga vür ’z lem. (57. / continua)