Tönle Bintarn in cimbro (54)
Il romanzo di Mario Rigoni Stern nella traduzione di Andrea Nicolussi. Stampa a cura del Servizio per la Promozione delle minoranze linguistiche locali della Provincia
In an tage pitt åndre zboa iz khennt geschikht zo helva in baké lesan di patatn, hèrta draugeschauget von djendarme. ’Z hatten parirt zo renvenira, ma lai vor in sèll tage, ombromm, balz iz gekheart bidrumm, iz khennt no mearar traure, siånka az iz gest gelånk zo übartraga a par kile patatn inn in lager. Di patatn hattzese augetoalt pittar muatar von diarndle bodaz hatt gerüaft nono, di sèlln boden soin gestånt anvetze, hattzese auzgetaust pitt tabakk.
Lai in sèll abas, balda oine iz gånt di sunn, izzen gesüacht a kantoüle zo pipara in patze di pipa un zo gedenkha pezzarne zaitn un soi lånt vort bait. Ma a djendarmo, furse traure azpi iz, izzen gånt zuar zo böllanen ren.
«I grüazaz, nono» hattaren khött «Bia geatzaz?»
«I pipar» hattzen rispundart ’z Tönle.
«I sige. Ma ombromm haltnsaz da ingespèrrt? Un biavl djar hattar?»
«Mearar alz achtzekh.»
«Vo bo khenntar?»
Iz hatten nètt respundart subito, ’z hatt auzgenump di pipa von maul un hatten ågeschauget garade in di oang.
«I pinn khennt ferirt nåmp aürn lånt» hattaren khött dar djendarmo. Da håmen gehatt gelekk sèmm pròpio peng ditza, ombromm ormai izzar nemear gest guat vorz kriage.
«Est izta allz distrüdjart.»
«I boazez.»
«I pinn khennt ferirt balbaraz soin hintar gezoget.»
«Ah, ja» hattz khött ’z Tönle, «alora håmz bidar gevånk di belesan?»
Asó iz khennt zo darvera ke di österraichan soin khennt augehaltet un getribet bidrumm, ke di haüsar soin gest alle abegemèkket un ke est dar konfì iz pasart au nå soin haus un iz gånt au pa etzan un pa beldar sin bodar iz gest vor in kriage, affon Lempldjoch.
Ma furse soi haus nètt, soi haus iz nètt gest khennt abegemèkket, soi haus, di altn håmz gehatt augemacht ar a bege von bèttadar, un furse von kanü o. (54. / continua)
