Est iz sa ettlane djar bobar höarn ren vo “foliage”, afte pèrng un sinamài in di stattn, boda iz an park pitt èlbar, khemmenda zuargerüaft di laüt z’sega un zo leba alle pittnåndar disan “foliage”. ’Z izta khent augelekk lai an trèno o zo macha an viazo pròpio z’sega dise beldar bodase vèrm ka herbest. A mentsch, vor a par tang, hattmar gevorst bazza auleng, da afte hoachebene, baz vor a vairta ’z iz disar, bosa sovl publitschizàrn.

Balde hån rispùndart ke ditza bort bill munen gian z’sega di löapar von balt ka herbest, tritzlnse un vorlìanse in soine glentzegen varm, höarnse krèkkn untar in vüaz un smekhan in guat odór von molkate balt von her-best, dar månn hattme ågeschauget sovl bide lai berat gest in di boimarn, lai zo stiana in herbest, un hattmar gevorst biden nåpinn zo trètza.

Di löapar, hattamar khött disar månn, soinse hèrta gevèrbet ka herbest, un soin hèrta gevallt, ma vor di laüt boda håm gelebet afte pèrng hattz geböllt munen boróatnse vor in bintar, aumachan holtz un khastnz in balt zoa zo magaz zuarprengen pan bintar pittn slit. Darzùar, ka herbest, hattma argevazzt di pèrng, un di khüa soin gekheart bodrùmm in di stèlln in lånt. Vor ditza, zoa zo haltase saubar un trukhan auz pan lång bintar, hattma gemucht innvülln an kaltro augerichtet au nå in stall, pitt durre un trukhne löapar. Ma hattze geströbet in bal zoa azzar stea trukhan un azta di khüa stian saubar. Ma hatt genützt boll di achln o, ma di löapar soin darvàult pellar un soinse augemist iantrar pittn mist boda, ka långez, iz khent geströbet auz pa bisan zo mestase.

Di khindar, balsa soin gest humman vo schual in tages, soin gånt au in di Khnöttla un håm inngevüllt gåntze sekh von patàtn, un håm zuargeprenk ’z loap von puachan.

Èkko, khüttamar, iz nètt gest “foliage” ditza?

Eh ja, ma di zaitn bèksln, est hatta niamat mear di khüa in stall nidar dèllant dar khuchl, est soinda di groazan stèll pitt ploaz makinàrie un zo halta saubar un trukhan hattma neméar mengl von durr loap.

Liabar moi månn, biar håm sidar hèrta di oang un di nas zo schmekha, ma dise soinz zaitn bobar alle loavan, i o, ånka azpar vil vert loafpar ena zo bizza bo, un alóra habar mengl azta epparùmmaz khödaz zo haltanaz au, an momént, z’schauga, zo lüsna, zo schmekha bazda vo schümmaz un vo guatz di natùr schenkhtaz alle tage. Èkko, dar foliage iz ditza, lirnen bidar z’schauga baz bar håm umminùm üs un seng daz schümma bobar mang håm alle tage, ummenìcht. (n.g.)